παλιά καλοκαίρια

Καρπίζουν μέσα μου παλιά καλοκαίρια, ανάβουνε βλέμματα αλλοτινά, θροϊζουν αγγίγματα. Τίποτα, τίποτα δεν χάθηκε στ' αλήθεια, όλα είναι εδώ, όλα είναι εδώ. Μια σπίθα μόνο ανάβει πυρκαγιές, στις θημωνιές της μνήμης, πυρκαγιές στις θημωνιές της μνήμης. Κι αν η ελπίδα το μέλλον συντηρεί, η μνήμη τρέφει το παρόν, το παρελθόν μας δικαιώνοντας. Γιατί ό,τι υπήρξε μια φορά, δεν γίνεται να πάψει να έχει υπάρξει.