"θα περιμένω ν'ακούσω για τα βράδια που δεν μπορούσες να κοιμηθείς,για την μέρα που ξέχασες ποιός είσαι και για τότε που εξουθενωμένος άρχισες πάλι από την αρχή.θα περιμένω να μου πεις για τότε που δεν χαμογελούσες,τότε που κάθε μέρα σου φαινόταν ίδια. θα περιμένω να σε ακούσω να μου λες για τις μέρες που ήθελες να κοιμάσαι και δεν ήθελες να ξυπνάς, τότε που δεν είχες να ελπίζεις σε κάτι.θα περιμένω ν'ακούσω για τα πρωινά που τριγυρνούσες στους δρόμους μόνος και ένιωθες αόρατος, τότε που σου μιλούσαν και δεν τους άκουγες, σ'ακουμπούσαν και έφευγες.τις θυμάσαι αυτές τις μέρες έτσι δεν είναι..θα περιμένω μέχρι να τις ξεχάσεις,να μην θυμάσαι τίποτα πια και ίσως τότε να ξεχάσω και εγώ τις δικές μου μέρες." Π.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου