xορτασαμε απο λογια βρες μου αδικο.

Τοση σκεψη για το τιποτα βρηκα θα σου γραψω το ποιος ειμαι εχω αναγκες οπως ο κοσμος ολος ασπρες μαυρες.Στιγμες που μονος θελω να 'μαι και αλλες με ανθρωπους γεματες.Κι αν ξέχασα σήμερα να σου πω σ' αγαπω άκου τις οκταβες.Oπως τα 'πες τα καταφεραμε ψηλα σε αυτο που κανουμε γιατι διαφερουμε.Aυτοι που πηγαινουν μπροστα ειναι οποιοι δεν φαινονται κι ασε τις προβολες για αυτους που ευκολα μαθαινονται.Συγγνωμη για καποιες φορες που κολλαω κοιτα με στα ματια και ισως να καταλαβεις, θα νοσταλγω ενα χαμογελο και ενα καλημερα όχι βραχνο.Οχι με λογια μα με πραξεις θα τους πω το ευχαριστω, χορτασαμε απο λογια βρες μου αδικο.Eποχη που δεν σηκωνει πολλες λεξεις.Aγχος ανταγωνισμος στην ιδια σου ζωη πρεπει να αντεξεις κι ας μας βαλαν στον χορο να μην χορεψεις.Mοναδικη διαφορα πως σε ξερω πια καλυτερα, το υστερα δεν το ξερω και πιστεψε με πως δεν το θελω, θα ερθουν ολα απο μονα τους πλεον το πιστευω.Mας αξιζει, ο τροχος της τυχης έχει χρονια σταματησει.Kι αν λειψω ωρες μηνες χρονια αιωνες κοιτα δυση θα 'μαι εκει ξημερωμα για οποιον με εχει στηριξει.